Hongerdoek - week 6

Vreugde en verdriet liggen vaak kort bij elkaar. Deze week trekt Jezus nog triomfantelijk Jeruzalem binnen en juichen de omstanders hem toe. Eén week later moet Hij onmenselijk lijden ondergaan en wordt Hij aan het kruis ter dood gebracht.

Zo op het eerste gezicht is op de hongerdoek Samen dromen – Liefde zij daad, die hier in onze kerk hangt, alles in orde. Maar dat kan snel veranderen, de dreigende tornado kan heel vlug zijn verwoestende werk doen en de kinderen op het eiland hebben weinig beschutting ertegen.

Ook in pijn, verlies en isolatie is God toch nog aanwezig, ook al lijkt dat op het eerste gezicht niet zo. De op deze aanwezigheid van God gebaseerde breekbare, maar opstandige hoop, toont zich mede in de sterkte van mensen, in zin voor humor en in creativiteit om te overleven. In plaats van vertwijfeling wordt men hier en daar een lachje gewaar of een wuivende hand. Dat symboliseren de kinderen op de hongerdoek ten diepste, terwijl ze jerrycans uit het water vissen, afwassen, kijken en spelen.

Maar we moeten wel beseffen dat de tijd van woorden en praten voorbij is, dat de tijd dringt. We hebben nog maar kort de mogelijkheid die juiste besluiten te nemen om de tornado tegen te gaan. Nog maar weinig tijd om besluiten te nemen vóór medemenselijkheid, vóór duurzaamheid, vóór zuster- en broederschap, vóór het leven. Ons samen dromen dient snel omgezet te worden in daden. De liefde voor onze zusters en broeders wereldwijd, voor onze schepping, voor onszelf, voor onze kinderen en kleinkinderen schreeuwt om daden. Niet in woorden, maar enkel in daden uit zich die liefde. De hongerdoek is een en al een dringende oproep om aan snel de slag te gaan: in je eigen leven, in je huis en bij je gezin, in onze kerkgemeenschap, op je werk, bij je verenigingen, overal waar je ook maar enige invloed uit kunt oefenen.